Distance Education Adaptation of Vocational High School Students within the Digital Divide
Can Aydın, Ph.D.
Author Profile
Can Aydın, Ph.D.
Assist. Prof., Department of Management Information Systems, Faculty of Economics and Administrative Sciences Dokuz Eylul University, Izmir, Turkiye, can.aydin@deu.edu.tr
Assoc. Prof., Department of Management Information Systems, Faculty of Economics and Administrative Sciences Dokuz Eylul University, Izmir, Turkiye, cigdem.tarhan@deu.edu.tr
The rapid development of information and communication technologies has led to a rapid change in the education system. The most important alteration is that distance education methods have been passed down in universities. In this context, it was carried out in order to determine whether there is a digital divide among the vocational high school students in different socioeconomic situation which makes their courses with distance education method. This study was carried out with the participation of 891 students from first year students of Dokuz Eylül University Technical Programs Department of İzmir Vocational High School. One sample t-test, ANOVA and spatial statistical methods (weighted average center, weighted standard distance and weighted standard deviation ellipse) were used in the analysis of the data. In the evaluation of the results, the students were determined as gender and cities where they graduate as factor. Among the students, it has been found that men use information technologies more effectively than women who have information technologies. Additionally, results of the spatial statistics there is no digital divide between regions of country according to city where students graduated.
Meslek Yüksek Okulu Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Adaptasyonunun Sayısal Uçurum Kapsamında Araştırılması
Öz
Bilgi ve iletişim teknolojileri alanındaki hızlı gelişmeler eğitim sisteminde hızlı bir değişime yol açmıştır. Bu değişimin en önemli göstergesi uzaktan eğitim yöntemlerinin üniversitelerde hayata geçmiş olmasıdır. Bu çalışma, derslerini uzaktan eğitim yöntemi ile gerçekleştiren farklı sosyo-ekonomik durumdaki meslek yüksekokulu öğrencilerinin arasında sayısal uçurumun olup olmadığını tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma Dokuz Eylül Üniversitesi İzmir Meslek Yüksek Okulu Teknik Programlar Bölümünde okuyan 891 birinci sınıf öğrencisinin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde tek örneklem t-testi, ANOVA ve mekansal istatistik yöntemler (ağırlıklı ortalama merkez, ağırlıklı standart uzaklık ve ağırlıklı standart sapma elipsi) kullanılmıştır. Sonuçların değerlendirilmesinde öğrencilerin cinsiyet, mezun oldukları iller faktör olarak belirlenmiştir. Öğrenciler arasında, kadınların bilgi teknolojilerine sahipliliği, erkeklere göre fazla olsa da erkeklerin bilgi teknolojilerini daha etkin kullandığı tespit edilmiştir. Bunun yanında öğrencilerin mezun oldukları illere göre yapılan mekansal istatistik sonuçları incelendiğinde, ülkenin bölgeleri arasında bir sayısal uçurum tespit edilmemiştir.
Akça, E. B. (2014). Dijital Bölünme Kavramı Bağlamında Türkiye’de Ortaokul Öğrencilerinin İnternet ve Sosyal Ağ Kullanımları: Gaziantep İli Örneği, 1. I. Uluslararası İletişim Bilimleri ve Medya Araştırmaları Kongresi, 12-15.
Akdenizli, B. (2015). Digital Transformations in Turkey - Current Perspectives in Communication Studies. Lexington Books. ISBN: 978-0-7391-9118-7.
Akkoyunlu, B., ve Soylu, Y. (2010). Öğretmenlerin sayısal yetkinlikleri üzerine bir çalışma. Türk Kütüphaneciliği, 24(4), 748-768.
Alkan, M. (2003). Sayısal Uçurum ve Türkiye İncelemeleri. Strateji ve Analiz E-Dergisi. Sayı:2.
Attewell, P. (2001). The First and Second Digital Divides. Sociology of Education, Vol. 74, No. 3. pp. 252-259.
Aytun, C. (2005). Dijital Bölünme Olgusu Ve Türkiye Üzerine Bir Uygulama. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat ABD, Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Adana.
Aytun, C. (2006). Enformasyon Toplumu Sürecinde Dijital Bölünme Kavramının Anlamı ve Önemi. inet-tr’06 - XI. "Türkiye'de İnternet" Konferansı Bildirileri Kitabı. TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Ankara.
Bal M. ve Uslu E. (2018). Türkçe Öğretim Sürecinde Dijital Bölünme. Sakarya University Journal of Education. 8:2, 228-245
Barzilai-Nahon, K. (2006). Gaps and Bits: Conceptualizing Measurements for Digital Divide/s. The Information Society, 22:5, 269-278, DOI: 10.1080/01972240600903953
Compaine, B.M. (2001). The Digital Divide-Facing a Crisis or Creating a Myth?. ISBN: 0-262-53193-3. The MIT Press.
Cruz-Jesus, F., Vicente, M.R., Bacao, F. ve Oliveira, T. (2016). The education-related digital divide: An analysis for the EU-28. Computers in Human Behavior. Volume 56, Pages 72-82, ISSN 0747-5632.
Çapar, F. ve Vural, Ö.F. (2013). E-devletleşme önündeki engel: Dijital eşitsizlik. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1674-1692. ISSN: 1303-5134.
DEUZEM, 2018. Dokuz Eylül Üniversitesi, Uzaktan Eğitim Uygulama ve Araştırma Merkezi. https://deuzem.deu.edu.tr/
Dijk, J.v. ve Hacke,r K. (2003). The Digital Divide as a Complex and Dynamic Phenomenon. The Information Society. 19:4, 315-326, DOI: 10.1080/01972240309487
Duffy, T.M. ve Kirkley, J.R. (2004). Learner-Centered Theory and Practice in Distance Education. Lawrence Erlbaum Associates Publishers. ISBN: 1-4106-0948-0.
Engin, M. ve Gürses, F. (2015). Türkiye’de ve Dünya’da Sayısal Uçurum. 2. Ulusal Yönetim Bilişim Sistemleri Kongresi Bildiriler Kitabı - Atatürk Üniversitesi. Sayfa: 1470-1480. ISBN: 978-975-442-738-7
Gunkel, D.J. (2003). Second Thoughts: Toward a Critique of The Digital Divide. New Media & Society 5(4), pp.499-522.
Gürcan, F. (2015). Türkiye’de ve Dünyada Sayısal Bölünme. T.C. Kalkınma Bakanlığı Uzmanlık Tezi. ISBN 978-605-9041-25-6
Hargittai, E. (2002). Second Level Digital Divide: Differences in People’s Online Skills. First Monday. Volume 7.Number 4.
Kılıç, Ç. (2011). Küreselleşen Dünyada Dijital Bölünme Sorunu. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt-Sayı:13-1. Sayfa 81-91.
Lee, H.J., Park, N. ve Hwang, Y. (2015). A new dimension of the digital divide: Exploring the relationship between broadband connection, smartphone use and communication competence. Telematics and Informatics. Volume 32, Issue 1. Pages 45-56. ISSN 0736-5853.
McGrew, J.C. ve Monroe, C.B. (1993). Statistical Problem Solving In Geography, Wm. C. Brown Publishers, Oxford, England.
Norris, P. (2001). Digital Divide - Civic Engagement, Information Poverty, and The Internet Worldwide. ISBN: 0-521-80751-4. Cambridge University Press.
OECD, 2000. The digital divide: diffusion and use of ICT’s. Paris, OECD.
OECD, 2001. Understanding the digital divide. Paris, OECD.
Oruç, E. ve Arslan, S. (2002). Sayısal Uçurumun Önlenmesi: Stratejik Plan. Telekomünikasyon Kurumu. www.btk.gov.tr
Özdamar-Keskin, N., Özata F.Z., Banar, K. ve Royle, K. (2015). Examining Digital Literacy Competences and Learning Habits of Open and Distance Learners. Contemporary Educational Technology. 6(1), 74-90. ISSN: EISSN-1309-517X
Öztürk, L. (2002). "Dijital Uçurumun Küresel Boyutları”. Ege Akademik Bakış. 2(1), 129-139.
Öztürk, L. (2005). Türkiye’de Dijital Eşitsizlik: TÜBİTAK-Bilten Anketleri Üzerine Bir Değerlendirme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 24, Ocak - Haziran 2005, ss. 111-131.
Scheerder, A., van Deursen, A. ve van Dijk, J. (2017). Determinants of Internet skills, uses and outcomes. A systematic review of the second- and third-level digital divide. Telematics and Informatics. Volume 34, Issue 8, Pages 1607-1624, ISSN 0736-5853.
Scheerder, A., van Deursen, J.A.M. ve van Dijk. J.A.G.M. (2017). What Comprises The Second- And Third Level Digital Divide? A Systematic Review Of Digital Divide Determinants. Partnership for Progress on the Digital Divide (PPDD) 2017 International Conference in San Diego, May 28 - June 2.
Schradie, J. (2011). The digital production gap: The digital divide and Web 2.0 collide, Poetics. Volume 39, Issue 2, Pages 145-168, ISSN 0304-422X.
Seferoğlu, S.S., Avcı, Ü. ve Kalaycı, E. (2008). Sayısal uçurum: Türkiye'deki durum ve mücadelede uygulanabilecek politikalar. 25. Ulusal Bilişim Kurultayı, Bilişim'08 Bildiriler Kitabı (BTIE-2008). Türkiye Bilişim Derneği.
Shapiro, S.S. ve Francia, R.S. (1972). An approximate analysis of variance test for normality. Journal of the American Statistical Association 67: 215-216.
Simpson, O. (2013). Supporting Students in Open and Distance Learning. Taylor & Francis Group. ISBN: 0-7494-3082-6.
Şen, A. ve Akdeniz, S. (2012). Sayısal Uçurumla Başetmek: OECD Trendleri ve Türkiye. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi. Cilt: VII Sayı: I. sayfa: 53-75.
Toso, S., Atlı, Ş.M. ve Mardikyan, S. (2015). Türkiye’nin Bölgeleri Arasında Sayısal Uçurum. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi. Cilt: X Sayı: I.
TÜİK (2017). Türkiye İstatistik Kurumu Web Sitesi. Erişim Adresi:http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1028
UZEM, 2018. Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Uzaktan Eğitim Uygulama ve Araştırma Merkezi. http://uzem.cbu.edu.tr/
van Deursen, A.J.A.M. ve Helsper, E.J. (2015). The Third Level Digital Divide: Who Benefits Most from Being Online? Communication and Information Technologies Annual. 29-52.
van Dijk, J.A.G.M. (2006). Digital divide research, achievements and shortcomings. Poetics. Volume 34, Issues 4–5, Pages 221-235. ISSN 0304-422X.
Várallyai, L., Herdon, M. ve Botos, S. (2015). Statistical Analyses of Digital Divide Factors. Procedia Economics and Finance. Volume 19, Pages 364-372, ISSN 2212-5671,
Warschauer, M. (2004). Technology and Social Inclusion: Rethinking the Digital Divide. ISBN: 0-262-73173-8. The MIT Press.
Yavuz, E., Gürültü, E. ve Bildik, C. (2018). Evaluation of Digital Competence by Information Technology Teachers in Turkey in The Context of 21st Century Skills and the Quality Framework of Ministry of Education. European Journal of Education Studies.
Yorke, M. (2004). Retention, Persistence and Success in On‐Campus Higher Education, and Their Enhancement in Open and Distance Learning. Open Learning: The Journal of Open, Distance and eLearning. 19:1, 19-32. https://doi.org/10.1080/0268051042000177827.
alphanumeric journal has been publishing as "International Peer-Reviewed
Journal" every six months since 2013. alphanumeric serves as a vehicle for researchers and
practitioners in the field of quantitative methods, and is enabling a process of sharing in all
fields related to the operations research, statistics, econometrics and management informations
systems in order to enhance the quality on a globe scale.